72 سال از آن روزهاي سياه مي گذرد. همان روزهاي ترس و اختناق كه با نام آزادي، چادرها را از سرها مي كشيدند، و ديگر كمتر بانويي در خيابان ها ديده مي شد؛ چرا كه ترس از برهنگي و اقدام شرم آور پهلويان، امنيتي براي آنان باقي نگذاشته بود. اما چنين فشارهايي نتوانست اصالت و نجابت بانوي مسلمان ايراني را زير سؤال ببرد. اكنون درگذشت زمان، خيابان ها رنگ و بوي ديگري گرفته اند و صداي پاي رضاخان به نوعي ديگر به گوش مي رسد.
آبان ماه 1386
روسري اش را عقب تر مي كشد. حالا فرق سرش را كه به مدد ژل و روغن از وسط باز شده، به خوبي مي توان ديد. چادر نازك و گلدارش نيز هرازگاهي از سرش مي افتد و همين، توجه ديگران را به سويش جلب مي كند. ديگر از ديدن چنين تصاويري در سطح شهر متعجب نمي شوي، اما با خود مي انديشي، چرا در سال هاي اخير شاهد تردد افراد بدحجاب و بعضاً بي حجاب در سطح شهر هستي؟
72 سال از آن روزهای سیاه می گذرد. همان روزهای ترس و اختناق که با نام آزادی، چادرها را از سرها می کشیدند، و دیگر کمتر بانویی در خیابان ها دیده می شد؛ چرا که ترس از برهنگی و اقدام شرم آور پهلویان، امنیتی برای آنان باقی نگذاشته بود. اما چنین فشارهایی نتوانست اصالت و نجابت بانوی مسلمان ایرانی را زیر سؤال ببرد. اکنون درگذشت زمان، خیابان ها رنگ و بوی دیگری گرفته اند و صدای پای رضاخان به نوعی دیگر به گوش می رسد.
آبان ماه 1386
روسری اش را عقب تر می کشد. حالا فرق سرش را که به مدد ژل و روغن از وسط باز شده، به خوبی می توان دید. چادر نازک و گلدارش نیز هرازگاهی از سرش می افتد و همین، توجه دیگران را به سویش جلب می کند. دیگر از دیدن چنین تصاویری در سطح شهر متعجب نمی شوی، اما با خود می اندیشی، چرا در سال های اخیر شاهد تردد افراد بدحجاب و بعضاً بی حجاب در سطح شهر هستی؟
*
خانم کریمی که یک دانشجو است علت این امر را عملکرد ضعیف برخی از مسئولان می داند و می گوید: متأسفانه به رغم برخی تلاش ها و اجرای برخی طرح ها، که اکثراً موقتی و کوتاه مدت هستند پدیدة بدحجابی روزبه روز رواج بیش تری می یابد و این مسئله در جوانان بیش تر دیده می شود. چون این قشر به دلیل شرایط سنی از یکدیگر الگو می گیرند.
وی تصریح می کند: هم اکنون وجود برخی البسه، مانتو و چادرهای موجود در بازار، خود به این مسئله دامن می زند؛ برای نمونه مانتوهای تنگ و اندامی، چادرهای نازک و طرح دار یا شلوارهای کوتاه و آب رفته ای که بیش تر جوانان را مجذوب خویش ساخته، همگی به گونه ای با فرهنگ و شئونات اسلامی مغایرت دارد و خود مروج بدحجابی جوانان است، که متأسفانه از دید مسؤلان ذی ربط دور مانده اند و برخورد لازمی برای جمع آوری و یا عدم توزیع آنان صورت نمی گیرد.
آقای خاکپور یکی از کسبه جوان هم با تایید این مطلب که پدیدة بدحجابی هر روزه شیوع بیش تری می یابد، یادآور می شود: متأسفانه در وضعیت فعلی بسیاری از ما جوانان، تحت تأثیر رسانه هایی چون ماهواره و تهاجم غرب هستیم که به رغم کم توجهی و اهمال مسئولان، ممالک بیگانه و سیاستمداران غربی هر ثانیه با ترفندی خاص، پدیده ای را به نام مد روانة کشورمان می کنند که مسئولان فرهنگی کشور تنها نظاره گر این هجوم خاموش و ویرانگر می باشند.
خانم مشعوفی یکی از طلبه های خارجی ساکن ایران نیز با اظهار تأسف از وجود برخی جوانان بدحجاب در ایران که کشوری اسلامی است، می گوید: با وجود برخی تبلیغات سوء بر ضد ایران، تصویر و تعبیر اکثر ملت ها از جوان ایرانی، جوانی فهیم، فرزانه و هوشیار می باشد که این مسئله نباید با تبلیغات و تهاجم فرهنگی دولت های استعمارگر دستخوش تغییر گردد و به گونه ای درایت و ذکاوت جوان ایرانی زیر سؤال رود.
ایشان هم چنین خاطرنشان می کند: با وجود این که زنان و جوانان کشورهای غربی و اروپایی تحت تأثیر فرهنگ غالب آن کشورها، هیچ محدودیت و چارچوبی برای ملزم ساختن خویش و رعایت آن ندارند، اما در این کشورها، تنها دو پدیده حجاب و بی حجابی دیده می شود و مسئله بدحجابی در این گونه کشورها معنا ندارد؛ به عبارت دیگر، پدیدة بدحجابی در این کشورها دیده نمی شود. پس می توان این گونه برداشت کرد که افراد بدحجاب هنوز درک درستی از خود، باورها و مذهب و اعتقاداتشان به دست نیاورده اند؛ از این روی، سرگردان و بلاتکلیف در ارزش های اصیل خود و فرهنگ های تزریقی القا شده دست و پا می زنند.
این بانوی مسلمان می افزاید: اگر جوانان چه دختر و پسر، تعریف درستی از حجاب داشته باشند و باور کنند که حجاب محدودیت نیست و مصونیت است، بی گمان خود را ملزم به رعایت آن می کنند. مؤید این حرف، زنان و دخترانی هستند که به دلیل بی حجابی قربانی دیگر اقشار جامعه می شوند و از هیچ حق و حقوق یا احترامی برخوردار نیستند.
اما جعفر آرشید روانشناس و استاد دانشگاه، بروز پدیدة بدحجابی را ناشی از آن می داند که در چنین جامعه ای آن طور که باید فرهنگ سازی صحیح و کافی صورت نگرفته است.
این روانشناس تصریح می کند: در تشدید ناهنجاری های اجتماعی، وضع نابسامان خانواده، عدم درک متقابل در میان افراد خانواده، وجود تناقضات در توقعات و ارزش های فرهنگی جامعه و جهانی شدن دخیل می باشند. البته ایشان الگوپذیری و تقلید کورکورانه به منظور همرنگ شدن با جماعت را هم، عامل مهم دیگر در این موضوع می داند.
وی خاطرنشان می کند: اگر روش های تربیتی صحیح را در خانه، مدرسه و جامعه اعمال کنیم و جامعه را به رشد اخلاقی برسانیم، آنگاه می توانیم ریشة چنین معضلاتی را در سطح جامعه بخشکاینم. در این بین پاک کردن صورت مسئله و انکار آن نمی تواند مؤثر واقع شود. اما اجرای دو روش برای رفع معضل بدحجابی حائز اهمیت است: اول اینکه، محیط را برای مقابله با این گونه ناهنجاری ها آماده کنیم، که این امر به واسطة حضور مؤثر رسانه ها و مسئولان فرهنگی و... امکان پذیر است و دوم اینکه، الگوهای مناسبی را به جوانان ارائه دهیم که این مهم با همت مسئولان فرهنگی محقق می شود.
شاید اگر جوانان ما به این باور برسند و بپذیرند که هر چشمی لایق دیدن نیست و محرم تلقی نمی شود، آنگاه خواهند فهمید که برهنگی یعنی ارائة جواز به هر نامحرمی برای تعدی به حریم خصوصی و خدشه دار کردن شخصیت افراد. شاید استناد به گفتة گهربار استاد مطهری بهترین مصداق باشد که فرمودند: اگر برهنگی تمدن است، حیوانات از همه متمدن ترند!.